K-BRANDING
Das Ding (FF HHH)

Een saxofoon, drums en een gitaar, overstuurd met een armada van effectenpedalen zoals distortion . Meer hebben de jongens van K-Branding niet nodig om menige concertzaal op haar grondvesten te doen daveren. Voor een leek zou noise te omschrijven zijn als: met zo weinig mogelijk instrumenten een zo groot mogelijke chaos creëren. Zo brengt K-Branding, een gitaar-drum-sax noise trio, met haar album 'Das Ding' een gedurfde cross-over tussen schreeuwende metal, noise en de gedurfde experimenten van freejazz.

'Das Ding' opent gezapig met 'Krankenschwester'. Een rustige gitaartokkel en een bescheiden drum zetten traag in. De melodie is bevreemdend, maar weet de aandacht vast te houden. Het is pas na anderhalve minuut dat K-Branding laat horen dat het eigenlijk bij hun meer om de chaos te doen is. Drum, Sax en gitaar lijken er maar wat op los te spelen, hoewel er toch ergens, diep verscholen onder de instrumentale ontploffing, nog een zekere structuur te vinden is. Om af en toe afwisseling te brengen voegen de jongens er nog een hels geschreeuw aan toe, wat het geheel net iets té druk maakt. 'Machism System' heeft wat dat betreft veel meer structuur. Het nummer is vriendelijker voor het oor met heldere drums en een meer gestructureerd samenspel tussen gitaar en sax. 'Instinct, You Call Me' is een voltreffer. Het nummer stuurt golven van muzikaal conceptualisme de ruimte in. Het ritme volgt de beltoon van een telefoon. De gitaar speelt tussenmaten en een repetitieve melodie kabbelt rustig voort. De saxofoon komt pas echt tot zijn recht vanaf 'Der Kakerlak'. De blaasinterventies zetten het overigens heldere nummer onder een soort eclectisch e stroom. Hoewel K-Branding qua sound overduidelijk aan de rockkant van muziekspectrum, lijden de geïmproviseerde structuren en intensieve gevechten tussen sax en gitaar onder een niet ontgane invloed van freejazz.

'Das Ding' is een album dat moeizaam op gang komt, maar met elk nummer beter wordt. Toch blijft de chaos soms te onoverzichtelijk en lijkt K-Branding door het bos de bomen niet meer te zien. Hoewel deze groep live een indrukwekkend bombastisch optreden kan geven, is hun muziek misschien toch wat te veel voor een stereo om te slikken.

October 2006 by Enak Cortebeeck @ http://www.kwadratuur.be - [Click]